Roges enim Aristonem, bonane ei videantur haec: vacuitas doloris, divitiae, valitudo;

Lorem ipsum dolor sit amet, consectetur adipiscing elit. In quibus doctissimi illi veteres inesse quiddam caeleste et divinum putaverunt. Introduci enim virtus nullo modo potest, nisi omnia, quae leget quaeque reiciet, unam referentur ad summam. Uterque enim summo bono fruitur, id est voluptate. Quamquam haec quidem praeposita recte et reiecta dicere licebit. Itaque nostrum est-quod nostrum dico, artis est-ad ea principia, quae accepimus. Quae similitudo in genere etiam humano apparet. Duo Reges: constructio interrete. Quis non odit sordidos, vanos, leves, futtiles?

Aliter homines, aliter philosophos loqui putas oportere?

Quae si potest singula consolando levare, universa quo modo sustinebit? Tu enim ista lenius, hic Stoicorum more nos vexat. Eadem nunc mea adversum te oratio est. Negat esse eam, inquit, propter se expetendam. Tria genera bonorum; Sed finge non solum callidum eum, qui aliquid improbe faciat, verum etiam praepotentem, ut M. Quos quidem tibi studiose et diligenter tractandos magnopere censeo. An potest cupiditas finiri?

Quod autem satis est, eo quicquid accessit, nimium est;
Illa videamus, quae a te de amicitia dicta sunt.
Deinde disputat, quod cuiusque generis animantium statui deceat extremum.
Sit enim idem caecus, debilis.

Nulla erit controversia.: Quae cum magnifice primo dici viderentur, considerata minus probabantur.
Primum divisit ineleganter;: Quamquam tu hanc copiosiorem etiam soles dicere.
Bork: Cum autem in quo sapienter dicimus, id a primo rectissime dicitur.
Venit ad extremum;: Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur.
Bork: Illud dico, ea, quae dicat, praeclare inter se cohaerere.

Hoc non est positum in nostra actione.
At enim, qua in vita est aliquid mali, ea beata esse non potest.
Apud ceteros autem philosophos, qui quaesivit aliquid, tacet;
Non prorsus, inquit, omnisque, qui sine dolore sint, in voluptate, et ea quidem summa, esse dico.

Maximus dolor, inquit, brevis est.

Sint modo partes vitae beatae. Si est nihil nisi corpus, summa erunt illa: valitudo, vacuitas doloris, pulchritudo, cetera. Etenim nec iustitia nec amicitia esse omnino poterunt, nisi ipsae per se expetuntur. Quae cum essent dicta, finem fecimus et ambulandi et disputandi. Quid enim de amicitia statueris utilitatis causa expetenda vides. Nec hoc ille non vidit, sed verborum magnificentia est et gloria delectatus. Bork

Est enim aliquid in his rebus probabile, et quidem ita, ut eius ratio reddi possit, ergo ut etiam probabiliter acti ratio reddi possit.

Suis cuiusque sensibus sic, ut, contra si quis dicere velit,
non audiatur -, tamen, ne quid praetermittamus, rationes
quoque, cur hoc ita sit, afferendas puto.

Oratio me istius philosophi non offendit;